e-mail: familie.duineveld@xs4all.nl
Wat een toeval! (echt waar!)
Eindelijk
Meteen al huilen
Evi had het kennelijk zo naar haar zin in mama's buik dat zij er het er
maximaal van nam; twee weken over tijd. En toen het eindelijk zover was en
mama's vliezen braken en wij in het holst van de nacht naar het ziekenhuis reden
bleek ze er nog geen zin in te hebben. Dus zijn we 's morgens maar weer terug
naar huis gegaan en was het wachten op weeën. Maar die kwamen niet en een dag
later kregen we te horen dat het wel tot donderdag kon duren voordat er
ingegrepen werd. Enigszins timide reden we aan het eind van de ochtend terug
naar huis, maar gelukkig koos Johan het meest slechte wegdek in Krommenie en was
dit misschien wel het sein om een uur later de echte weeën te laten beginnen.
Anderhalf uur later zaten we weer in het ziekenhuis en na nog een keer anderhalf
uur hadden we onze dochter in onze armen. Je kon goed zien dat ze het inderdaad
goed naar haar zin had gehad bij mama, 1 kilo zwaarder dan Jelle en een uur na
de geboorte lag ze al weer aan de borst!
Evi en Annette zijn donderdagmiddag weer thuis
gekomen, met een paar dagen is Annette ook wel weer wat mobiel.
Leuk als je
langs komt. Annette en Evi rusten van 12.30 tot 15.30 en na 21.30 uur.
Annette, Johan en Jelle Duineveld
e-mail: familie.duineveld@xs4all.nl